تئاتر شهرستان شریفترین نوع هنر در کشور
تئاتر شهرستان اگرچه گاها از رنگ و لعاب و پزهای روشنفکری و یا فرمگرایی آکادمیک تهی است اما تئاتری راستگو و تحلیلگر است. بیشتر تلاش میکند درزمینهٔ تولید اثر و یا ارائه به مخاطب جامعه پیرامونی و یا بوم زیست را مدنظر قرار دهد و بر اساس زمینههای ملی و مذهبی و فرهنگی کشور اندیشه تولید کند.
جواد متین؛ تئاتر شهرستان شریفترین و بیتکلفترین نوع هنر در کشور بشمار میرود. تئاتر شهرستان راستگوست، روی پای خود ایستاده و در هوای خویش نفس میکشد. فارغ از اداواطوار و خودنمایی رسانههای نوظهور بر آسمان فرهنگ و ادب این مرزوبوم بال میکشد. تئاتر شهرستان از نوعی حیاء و اصالتی بهره میبرد که حقیقتاً این روزها به آن شدیداً نیاز داریم. در این شهرآشوب سیاسی و زدوبندهای اقتصادی که تمام پدیدههای اجتماعی را در برگرفته امروز نیاز به تئاتر راستگو و خردمند ضروری به نظر میرسد.
تئاتر شهرستان اگرچه گاها از رنگ و لعاب و پزهای روشنفکری و یا فرمگرایی آکادمیک تهی است اما تئاتری راستگو و تحلیلگر است. بیشتر تلاش میکند درزمینهٔ تولید اثر و یا ارائه به مخاطب جامعه پیرامونی و یا بوم زیست را مدنظر قرار دهد و بر اساس زمینههای ملی و مذهبی و فرهنگی کشور اندیشه تولید کند.
تئاتر شهرستان به دلیل اینکه به گیشه وابسته نیست نه با روشنفکری، بلکه با روشنگری مقابل ایدههای تولید هنر کاسبکارانه ایستاده است و به حیات خود ادامه میدهد.
بر اساس آخرین گزارش اداره ثبت گروههای نمایشی در 32 استان کشور بالغبر 310 گروه نمایشی فعال در سامانه ثبتنام کرده و گواهی فعالیت دریافت کردهاند. همچنین تعداد زیادی گروه فعال دیگر را نیز به این تعداد اضافه کنید که به هر دلیلی در سامانه ثبتنام نکرده و گواهی فعالیت دریافت نکردهاند. با نگاهی به این آمار آیا نمیتوان تئاتر پایتخت را برآیند عالی تئاتر کشور دانست.
آیا مگر اینگونه نیست که تئاتر یکی از مهمترین وجدیترین نهادهای تولید اندیشه در جامعه بشمار میرود؟ یعنی اگر بخواهیم بررسی کنیم که جامعهای در چه سطح فرهنگی قرار دارد به یکی از پدیدههای اجتماعی که نگاه میکنیم تئاتر است. بنابراین با توجه به تأمین زیرساختهای تولید و اجرای تئاتر در تمامی شهرها و روستاهای کشور میتوان از گروههای تئاتری فعال حمایت کرد و بستر مناسب برای تولید آثار فاخر که ظاهراً جامعه امروز شدیداً به آن نیازمند است را فراهم آوریم.
تئاتر شهرستان آنقدر مظلوم است که نه به گیشه امیدی دارد و نه به حمایت دستگاههای دولتی چشم دوخته، بلکه با سیلی عشق صورت خویش را سرخ نگهداشته و شرافتمندانه وارد بازیهای سرمایهگذاران دستپاچهای که این روزها کاسبکارانه از ترس کم شدن ارزش دارائیهایشان در هر زمینهای سرمایهگذاری میکنند نشده و همچنان چراغ صحنه را روشن نگهداشته است.
تئاتر شهرستان را باید مرزدار فرهنگ و هنر این کشور دانست که در محرومیت اثر تولید میکند و ادامه حیات میدهد.
جشنوارههای استانی یکی دیگر از رویدادهایی است که حقیقتاً بستر مناسبی برای تضارب آراء میان هنرمندان و رقابت جهت تولید آثار باکیفیت را به وجود میآورد. توجه به بخش پژوهش و آموزش جشنوارههای استانی و همچنین تقویت و حمایت مادی و معنوی جشنوارههای استانی که محل به محک گذاردن کیفیت آثار هنرمندان است امری لازم به نظر میرسد.
جشنوارههای منطقهای یکی از بخشهای مهم رقابتی بود که چند سال اخیر از فرآیند جشنواره بینالمللی فجر و از دستور کار امور استانهای مرکز هنرهای نمایشی کشور خارج شده است. جشنوارههای منطقهای محل تبادل اندیشه و بهره بردن از فرهنگ و تجارب هنری و تازههای اجرایی استانهای کشور بود که پیشنهاد میشود با بازنگری در چگونگی شیوه اجرا در صورت امکان دوباره راهاندازی گردد تا بیش از این آسیبی به تئاتر شهرستان وارد نشود.
اما نیاز به ایجاد تشکل صنوف مختلف در تمامی استانها بهصورت فراگیر و مستقل نیز ضروری به نظر میرسد. تشکیل این صنوف با عدم وابستگی به دولت و دستگاههای دولتی بستر مناسبی برای شکوفایی و بالندگی تئاتر شهرستان و به طبع آن تئاتر پایتخت بهعنوان برآیند تئاتر کشور به وجود میآورد.
سیامین جشن تئاتر بوشهر را به فال نیک میگیریم و اتفاقات خوبی که طی سالهای اخیر در استان بوشهر رخ داده، اعم از ایجاد تئاتر شهر بوشهر، ساخت و تجهیز سالنهای ویژه اجرای تئاتر در تمامی شهرستانها و افزایش تولید تئاتر به لحاظ کمی و کیفی در استان را بهتمامی هنرمندان تئاتر استان بوشهر شادباش میگویم. امیدوارم در این جشنواره شاهد اجراهای بسیار خوب و باکیفیتی باشیم بهاندازهای که غافلگیرمان کند.