سمانه فرامرزی کارگردان «ضیافتی از درد»
عرصه برای موفقیت و نشاندادن قدرت و هنر زنان باز شده است
سمانه فرامرزی ۲۳ سال دارد و دانشجوی کارشناسی ادبیات نمایشی است. «ضیافتی از درد»، نمایشی است که اینروزها او بر صحنه تئاتر بوشهر دارد.
به گزارش تئاتر بوشهر، همزمانی اجرای چند نمایش به کارگردانی بانوان در سطح استان، زمینهساز گفتگویی با وی شد که در ادامه میخوانید:
توسعه تئاتر استان تا چه اندازه میتواند مدیون حضور موثر و فعالیت بانوان در این زمینه باشد؟
در سالهای اخیر زنان نقش بهسزایی در تئاتر و هنر استان داشتند و خب مقامها و افتخارات زیادی از طرف بانوان برای استان به ثبت رسیده است. نه فقط در حوزه بازیگری بلکه کارگردانی، نویسندگی، گریم و تمام هنرهایی که به کاملشدن یک تئاتر کمک میکند. و خب خداراشکر دیدگاه مردم نسبت به گذشته نیز بسیار وسیعتر شده است. در مورد فعالیتهای زنان در حوزه هنر نیز آرزوی موفقیتهای بیشتر و روزافزون برای بانوان هنرمند استانم دارم و در این خصوص بسیار امیدوارم.
چه چالشهایی را پیش روی فعالیتهای خود و دیگر بانوان هنرمند استان میبینید؟
با این که خیلی نسبت به. سالهای پیش، دیدگاهها به فعالیت زنان تغییر کرده است و خب عرصه برای موفقیت و نشاندادن قدرت و هنر زنان باز شده است، اما مشکلاتی وجود دارد که در مورد زنان، به ثمر رسیدن و کاری تولیدی در تئاتر انجامدادن را کمی سختتر میکند و این مساله در مورد آقایان هنرمند کمی سهل و آسانتر مینماید.
فکر میکنید این مشکلات از چه جنسی هستند؟
خب هر کاری سختیهای خودش را هم دارد. مخصوصا زمانی که خانمها در آن ورود میکنند. اما من فکر میکنم اگر مشکلی هست حداقلش در تئاتر، تنها برای خانمها نیست. در حال حاضر مشکلاتی که فقط پیش روی خانمها در تئاتر است، صرفا از نظر من شاید جدی گرفتهنشدن و کماعتمادی به تواناییهاشای آنان و حمایتنشدن باشد. همانطور که گفتم جوّ و فضا برای خانمها خیلی وقت است که باز شده، فرهنگسازی شده و مردم نیز فعالیت هنری و کار بانوان را پذیرفتهاند.
در گذشته حضور بانوان در بخشهای مختلف تئاتر (کارگردانی، بازیگری و...) کمرنگ بوده اما امروز میبینیم رفته رفته بانوان پا به این عرصه گذاشته و افتخارات زیادی را هم کسب کردهاند ، فکر میکنید بستر مناسب برای حضور، چطور فراهم شده و خود زنان چقدر در این زمینه نقش داشتند؟
مسلما در سالیان گذشته زنان حتی حق وارد شدن به تماشاخانهها را هم نداشتند اما با گذر زمان و فرهنگسازیهایی که به وجود آمده است، الان میبینیم که زنان نقش اصلی و مهم کار در هنر بهویژه در تئاتر را بر عهده گرفتند. من فکر میکنم جسارت زنان باعث شد که خودشان را نشان بدهند و اجازه ندهند با فرهنگهای غلط، از حقی که دارند محروم شوند. جسارت زنان سرزمینم باعث موفقیتشان شده است.
کار جدید شما «ضیافتی از درد» به روی صحنه رفته است. موضوع این ضیافت چیست؟
کار جدید من به نام«ضیافتی از درد»، موضوع داستانیست بر اساس جامعه و حال احوالات اجتماع. از جمله (ازدواجهای سفید، انتخابهای خطرناک و نادرست اعتیاد، فقر) که با بازیهای بدنی و فرمیک انجام میشود و خب از سختی کار باید بگم که هیچ کاری آسان و بهراحتی به نتیجه دلخواه نمیرسد. حتما سختیهای زیادی در آن وجود دارد و خب خداراشاکرم که با تمام حمایتنشدنها توانستیم، این نمایش را بهروی صحنه ببریم.
از ورود خود به تئاتر و کارنامه هنریتان بگویید.
از سال 88 با شرکتکردن در کلاسهای بازیگری آقای مهدی ضیغمینژاد در حوزه هنری استان بوشهر فعالیت هنری من آغاز شد و بعدها با بازیکردن در 27 نمایش از نمایشهای کارگاهی، اجراهای آزاد، جشنواره تئاتر معلولین، جشنواره فجر و.... فعالیتم را ادامه دادم.
در جشنواره مونولوگ مقام اول بازیگری زن را دریافت کردم. آخرین بازیهای من (نمایش بهادر به کارگردانی آقای جواد صداقت و خانم الهام ابنی در جشنواره «آیینهای سنتی تهران و مجددا همین نمایش در جشنواره هایفستت ارمنستان) بود.
همچنین دو کار را نیز کارگردانی کرده و به روی صحنه بردهام که اولین آن «مکبث» و کار دومم نیز نمایش «ضیافتی از درد» است که در حال اجراست.
گفتگو: سودابه زیارتی